Padden op ENKA

Voordat de bouw van de ENKA-wijk begon gebruikten zo’n 12.000 padden de bezinkvijvers op het terrein om zich voort te planten. Om deze dieren te redden zijn in het Hora-bos paddenpoelen aangelegd en andere maatregelen getroffen. Een groep actieve vrijwilligers zet zich in om de overgebleven padden te helpen met een veilige doortocht naar de poelen waar ze zich kunnen voortplanten. Dat heeft alleen succes als we allemaal zuinig zijn op dit mooie natuurgebiedje en deze bijzondere dieren.

Paddenwerkgroep ‘Hora est!’

Een aantal bewoners rond het ENKA-terrein zagen al voordat de wijk gebouwd werd elk voorjaar grote aantallen doodgereden padden. Waarop ze spontaan in actie kwamen. Ze raapten de padden van de straat op om ze daarna veilig naar het ENKA-terrein te brengen. Toen in 2008 bleek om hoeveel padden het ging, hebben ze zich intensief ingezet om de beesten te redden.

Hieruit is de paddenwerkgroep ‘Hora est!’ ontstaan, die nog steeds actief is. Samen met de gemeente Ede, de projectontwikkelaar en ecologen van Wageningen Environmental Research zetten zij zich in voor het behoud van de padden.

Doe mee

Wil je meewerken met het onderhoud van de poelen, of het begeleiden van de paddentrek? Neem dan contact op met de werkgroep: hora.est@xs4all.nl

Tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Maatregelen om de padden te redden

De maatregelen die zijn getroffen om de padden te redden zie je nu langs de rand van de wijk, en in het bos bij het Horapark:

Om de twaalf bassins op het ENKA-terrein te vervangen zijn drie poelen aangelegd op het Horapark tussen de kantoren.
Een drietal tunnels werd aangelegd onder de Horalaan, verbonden door geleidingsschermen. Hierdoor kunnen de padden veilig naar de poelen.
Er kwam een vaste afscherming tussen het Horapark, en de ENKA-wijk waar mensen wonen. Dit om te voorkomen dat de padden op zoek zouden gaan naar hun oude bassins en tussen de huizen en op de wegen terecht zouden komen.
Ook zouden de kantoren met parkeergarages paddenvriendelijk afgeschermd gaan worden, maar dat is nog niet gebeurd.

Het bleek helaas niet mogelijk de hele populatie te behouden. De hoop was in ieder geval een levensvatbare populatie over te houden. Dat lijkt nu gelukt.

De poelen zijn kwetsbaar

De poelen zijn nu enige jaren in gebruik net als de afscherming en tunnels, en ze werken, maar zijn ook erg kwetsbaar. Door gemeente en vrijwilligers worden de poelen onderhouden en de padden in de gaten gehouden. Maar het leefgebied en wateroppervlak is veel kleiner dan vroeger en er zijn andere bedreigingen.

Het blijkt bijvoorbeeld dat voor veel bewoners en kinderen het gebied rond de poelen gebruiken als speelterrein en uitlaatplek voor de hond. Vandaar dat er informatieborden zijn geplaatst om de aandacht te vestigen op dit unieke natuurgebied. Ook blijkt een van de poelen sterk overwoekerd door een exotische waterplant.

Een positief punt is het gebruik van de poelen voor educatie van schoolkinderen. Gidsen van IVN natuureducatie laten schoolkinderen kennismaken met het waterleven in de poelen. Naast de paddenlarven zijn er nog vele andere interessante dieren in de poelen te vinden. Dit levert veel enthousiasme op bij de kinderen.

Iets over de pad

De gewone pad (in Het Latijns: Bufo bufo) is een amfibie dat in bos en ruig terrein leeft van onder andere insecten, slakken, wormen en verschillende larven. Het zijn grote insecteneters en daarom erg nuttig en volkomen onschuldig. Er zijn verschillende soorten padden, op het ENKA-terrein gaat het om de gewone pad. Het grootste deel van de paddenpopulatie leeft in het bos van Hoekelum en een deel in het Horapark. Voor hun voortplanting hebben ze water nodig, water wat niet te diep is en in het vroege voorjaar snel opwarmt.

Kenmerkend is dat padden altijd terugkeren naar het voortplantingswater waarin ze zelf uit het ei zijn gekropen. In de winter graven de (volwassen)dieren zich in de grond, in het vroege voorjaar, februari-maart, bij de eerste wat warme dagen ontwaken ze en gaan massaal bij het vallen van de schemering op pad gedreven door hun instinct. Ze zijn traag maar weten feilloos de weg rechtdoor te vinden, wat ze ook kwetsbaar maakt. De autowegen, in ons geval de Horalaan, betekenen helaas voor veel padden een zekere dood.

Wil je meer weten?

Je kunt de rapporten van Wageningen Environmental Research downloaden: